اینکه یه جامعه اینقدر شدید گرایش داره به مواد کشیدن، سیگار، کوک وید هروئین،
اینکه جامعه ای اغلب مردمش با نتفلیکسشون مشغولن، حتی روزای تعطیل، حتی پیرمردها.
اینکه جامعه ای ادمهای پیرش اینقدر تنهان که هر روز یهو میان وسط اتاق نشیمن داد میزنن اتیش اتیش! که بهشون توجه بشه.
اینکه ادمها اینقدر پشت هم غیبت میکنن.
اینکه حتی یه عده به شدت با کتاب خوندن مشغولن، اینها ساین های خوبی نیستن.
فکر نکنین هرکی کتاب زیاد میخونه یعنی ادم خوبیه.
کتاب گاهی راه فرار از تنهایی هست. بله کتاب دوست خوبیه ولی هرکسی که کتاب میخونه ااما عاشق کتاب نیست.
اینکه سینماها حتی خالی هستن،
اینها همه علایم خطر هست.
اینکه ایرانیای اینجا از صبح تا شب یا دارن برنامه های فارسی میبینن یا توی تلگرمن یا اینستا یا که دورهمی ایرانی
یا نشستن پای این وبلاگ دارن میخونن، این یعنی تنهایی.
اینها ساین های یه جامعه بیمار هست.
درباره این سایت